کانال تنفس

tnafus@

۲۰ مطلب در اسفند ۱۳۹۳ ثبت شده است

چهار شنبه سوزی

همه نیازهای ما حتی تفریح نیاز به ضوابطی دارد. سنت های جامعه در صورتی مشروع است که منابع دینی آن را تأیید کنند. مسلمانی به حرف نیست به رعایت ضابطه هاست. مراسم چهارشنبه سوری به دلیل مجموعه ای از آفات زیر مجوز شرعی ندارد:
ترویج خرافات.
آزار رساندن به دیگران.
سلب آسایش و امنیت عمومی.
ایجاد خسارت مالی و جانی به خود و دیگران. پیامبر فرمود: ملعون من ضار مؤمناً.
ایجاد مزاحمت برای دیگران
ایجاد ترس و وحشت.
اسراف و از بین بردن سرمایه ها.
مخالفت با ضوابط و قوانین کشور.[1]

پی نوشت :
1. محمود اکبری، احکام دو دقیقه ای، چاپ دوم، نشر فتیان، قم، 1391، ص206.

در ضمن از من گفتن بود...

 

kakao talk

دانلود فیلم تحلیل نرم افزار kakao talk

دانلود

kakao talk


حجاب در برابر نابینا    

شخصى که نابینا بود از حضرت فاطمه اجازه خواست تا به حضور او برود، حضرت فاطمه اجازه داد ولى در طول ملاقات حجاب بر سر داشت. پیامبر خدا به او فرمود: چرا حجاب در بر نمودى در حالى که او تو را نمى‏دید؟ حضرت فاطمه گفت: اگر او مرا نمى‏بیند، من او را مى‏بینم، و او بوى تن مرا نیز حس مى‏کند. پیامبر فرمود: شهادت مى‏دهم که تو پاره‏اى از وجود من هستى.

دعائم الاسلام، قاضی نعمان، ج2، ص214.
 

 

 

عکس در  راهیان نور  که خودم گرفتم...

شهدا



.:پیامک ایــــام فاطمیه:.

لباس سال نو ام را
سیاه خواهم دوخت
که سین اولم امسال
سوگ فاطمه(س)است
کسایی که عید امسال مشکی میپوشن لایک کنن
..
یا على رفتیم بقیع اما چه سود!
هرچه گشتیم فاطمه آنجا نبود
یا على قبر پرستویت کجاست
آن گل صد برگ خوشبویت کجاست
هر چه باشد ما نمک پرورده ایم
دل به عشق فاطمه خوش کرده ایم
حج من بى فاطمه بى حاصل است
فاطمه حلال صدها مشکل است
من طواف سنگ کردم دل کجاست
راه پیمودم پس منزل کجاست؟
کعبه بی فاطمه مشتی گل است
قبر زهرا کعبه اهل دل است
..
امشب،دل سنگ کوچه ها می گرید/یک شهر خموش و بی صدا می گرید/ تشییع جنازه غریب زهراست/تابوت به حال مرتضی می گرید
شهادت یاس کبود علی و گل بوستان پیامبر بر شما تسلیت
..
دیگر آن خنده‌ی زیبا به لب مولا نیست / همه هستند ولی هیچ کسی زهرا نیست
قطره‌ی اشک علی تا به ته چاه رسید / چاه فهمید که کسی همچو علی تنها نیست
شهادت حضرت فاطمه(س) تسلیت باد
..
هر چند که خیمه ها علمدار نداشت/ بانوی زمین خورده سپهدار نداشت
می سوخت میان آتش و دود اما/ آن خیمه آتش زده مسمار نداشت.
یا زهرا (س)
..
چه میشد گر مرا مادر از آن کوچه نمیبردی
من آنجا را نمیدیدم تو هم سیلی نمی خوردی
..
مادرم
شنیده بودم مدینه بوی غربت میدهد!باور نمیکردم!
اما وقتی به آسمان مدینه رسیدم بوی غربت را از بلندی هم شنیدم!
وقتی چشمم به گنبد پدرت افتاد غربتش را با تمام وجود حس کردم!
وقتی پشت دیوارهای بقیع چشمانم نظاره گر بودند غربتت را حس کردم!
وقتی برای خواند دو رکعت نماز کنار دیوار بقیع مردی نامحرم بازویم را گرفت و مرا هل داد درد را فهمیدم، غربتت را فهمیدم!
مادرم
آتش گرفتم وقتی دیدم در میان مردمان شهر خودت هم غریبی!
مادرم
شرمنده ام بخاطر تمام لحظه هایی که نشناختمت!بخاطر تمام لحظه هایی که غربتت را درک نکردم!
شرمنده ام!
دلم بدجور هوای مدینه کرده!کاش دوباره لایق رفتن بشم!
التماس دعا
..
شبم تاره، مث چادر سیاهت
تبم نم‌داره، سرده، عین آهت
حسودی می‌کنم امشب به مهتاب
که دامن می‌کشه بر روی ماهت
..
دوای مردمان خسته، هیزم
کلیدِ خانه‌های بسته، هیزم
چگونه، تسلیت دادند او را
به جای دسته گل با دسته هیزم؟
..
خون گریه کن زغم که عقیق یمن شوی
رخصت دهدخداکه توهم سینه زن شوی
..
درفاطمیه ازدل وجان گریه می کنیم
همراه باامام زمان ناله می کنیم
درفاطمیه رنگ جگرسرخ ترشود
آتش فشان غیرت ماشعله ور شود
شمشیرخشم شیعه پدیدارمیشود
وقتی که حرف کوچه ودیوارمیشود
ماهمکلام منکرحیدرنمیشویم
باقنفذ و مغیره برادرنمیشویم
..
یاس یعنی بوی دل بوی بهشت
یاس یعنی فاطمه حیدر سرشت
یاس یعنی کمترین عمرِ جهان
یاس یعنی مادرِ صاحب زمان
..
میگویند رفته ای بانو...
اما دل دیوانه ام رفتنت را باور نمی کند...
تورا می بینم هرروز...
در سیمای دختری محجوب...
در چادری سیاه تر از شب...
نرفته ای...
دروغ میگویند...مگر نه...؟!
..
یتیمان جز دو چشم تر ندارند / به غیر از خاک غم بر سر ندارند
چو مادر مرده ها باید فغان کرد / که طفلان علی مادر ندارند . . .
..
ر کوچه ها روى تو شد زهرا کبود...
دست بلا رنگ رخت آنجا ربود...
تنها تورا آن بى حیا در کوچه دید...
جز مجتبى همراه تو یارى نبود...
..
مادر دو بخش است ،،و ما هر چه میکشیم از بخش دوم آن است...
..
بیا دوباره پاک کن ز جاده‌ها غبار را / به عاشقان نوید ده رسیدن بهار را

تمام لحظه‌های من فدای یک نگاه تو / بیا و پاک کن ز دل حدیث انتظار را

چند واژه من بگویم ای برادرگوش کن

سوز آنها را به جانت ریز ،خود مدهوش کن

چون شنیدی این سخن  یاد چه افتادی بگو

پیش چشم خود چه دیدی؟ جان ندادی گر ، بگو

اسم آتش ، نام هیزم چون به گوشَت می رسد

بازگو بر من چه ها بر یاد و ذهنت می رسد؟

نام مسمار در و میخش اگر بر لب بَرم ؟

خاطرت را تا کجا و کِی توانم من بَرَم؟

گر ببینی یاس را درباغ و بستان کسی؟

ذهن تو یادش بیفتد بر گل یاس کسی؟

گر تو در جایی ببینی کَس لگد برسنگ زد

خاطرت آید که روی یاس ،آن دلسنگ زد؟

تازیانه چون ببینی در دلت غوقا شود؟

از تداعی سقیفه محشر کبری شود؟

غل و زنجیر اسارت روحتان آزرده کرد؟

خاطرت یاد علی و آن گل پژمرده کرد؟

الغرض مقصود من از این سخن این بود و بس

یاد آری یاس را پژمرده کرد آن بوالهوس

در چنین روزی گل یاس نبی پژمرده شد

                     حق مولایم علی از روی عصیان خورده شد


بی احترامی به مومن به منزله بی احترامی به امام 

در یکى از سال ها امام صادق (ع) به همراه بعضى از اصحاب و دوستان خود، براى انجام مناسک حجّ حرکت کردند.
در مسیر راه ، جهت استراحت در محلّى فرود آمدند، آن گاه حضرت به بعضى از افراد حاضر فرمود: چرا شما ما را سبک و بى ارزش ‍ مى کنید؟
یکى از افراد از جا برخاست و گفت : یابن رسول اللّه ! به خداوند پناه مى بریم از این که خواسته باشیم به شما بى اعتنائى و توهینى کرده و یا دستورات شما را عمل نکرده باشیم .
حضرت صادق (ع) فرمود: چرا، تو خودت یکى از آن اشخاص ‍ هستى .
آن شخص گفت: پناه به خدا، من هیچ جسارت و توهینى نکرده ام .
حضرت فرمود: واى بر حالت ، در بین راه که مى آمدى در نزدیکى جُحفه ، تو با آن شخصى که مى گفت : مرا سوار کنید و با خود ببرید، چه کردى ؟
و سپس حضرت افزود: سوگند به خدا، تو براى خود کسر شان دانستى ؛ و حتّى سر خود را بالا نکردى ؛ و او را سبک شمردى و با حالت بى اعتنائى از کنار او رد شدى .
و سپس حضرت در ادامه فرمایش خود افزود: هرکس به یک فرد مؤ من بى اعتنائى و بى حرمتى کند، در حقیقت نسبت به ما بى اعتنائى کرده است ؛ و حرمت و حقّ خدا را ضایع کرده است .

کافى : ج 8، ص 88، ح 73، وسائل الشّیعة : ج 12، ص 272، ح 1.